Jeśli powyższe zabiegi nie przyniosą pożądanych efektów, a stan choroby jest zaawansowany pozostaje tylko skierować pacjenta na zabieg operacyjny. W przypadkach łagodnych objawów, zwykle chory w ogóle nie szuka pomocy u specjalisty i często zdarza się, że wszystkie objawy mijają samoistnie w przeciągu 6 – 12 tyg.

Metoda McKenziego to popularna metoda fizjoterapeutyczna stosowana w diagnozowaniu i terapii bólu m. in. kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego, a także bólu barku czy stawów obwodowych. Rehabilitacja metodą McKenziego skupia się nie tylko na objawach, ale także na przyczynach dolegliwości, dlatego jej skuteczność jest wysoka. Fizjoterapeuta po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu z pacjentem oraz badania fizykalnego, dobiera odpowiedni, indywidualny zestaw ćwiczeń. Jak wygląda terapia McKenziego? Czym jest metoda McKenziego? Metoda McKenziego to mocno spopularyzowany sposób diagnostyczno–terapeutyczny w leczeniu bólu kręgosłupa szyjnego, piersiowego, lędźwiowego oraz stawów obwodowych. System został stworzony przez Nowozelandczyka, fizjoterapeutę Robina McKenzie’ego w latach 50. ubiegłego wieku. Głównym celem metody KcKenziego jest takie zaprogramowanie terapii, aby zmniejszyć ból, umożliwić jak najszybsze odzyskanie sprawności oraz uniknąć nawrotów epizodów bólowych. Ćwiczenia wg McKenziego są dedykowane osobom z dolegliwościami o podłożu mechanicznym, jak np. dyskopatia, obszerne publikacje naukowe udowadniają skuteczność takiego postępowania. W opinii specjalistów jest to jeden z najlepszych sposobów na pozbycie się bólu. Metoda McKenziego – zasady Podstawą rozpoczęcia terapii McKenziego jest bardzo skrupulatnie i dociekliwie zebrany wywiad. Pozwala on ustalić etap uszkodzenia struktur oraz obrać właściwy kierunek leczenia. Informacje uzyskane podczas anamnezy pozwalają sklasyfikować pacjenta, przypisując go do odpowiedniej grupy. Dodatkowo przeprowadza się także badanie kliniczne w oparciu o pomiar zakresu ruchomości dysfunkcyjnej części ciała, topografię objawów oraz szereg dodatkowych testów. Mając pełen obraz dolegliwości, dokonuje się wspomnianej klasyfikacji. Na tej podstawie można dobrać właściwe podejście rehabilitacji metodą McKenziego. Wyróżnia się 4 takie zespoły kliniczne: Pierwszy z nich to posturalny zespół bólowy. Dotyczy najczęściej osób młodych, u których dolegliwości są związane z przeciążeniem struktur narządu ruchu. Może to być spowodowane niewłaściwą pozycją podczas codziennych czynności, jak podnoszenie ciężkich przedmiotów z ziemi z wyprostowanymi kolanami. Wyróżnia się także zespół dysfunkcyjny. Tutaj mamy już do czynienia ze zmianami degeneracyjnymi w obrębie tkanki, do takich zaliczamy np. przykurcze oraz zrosty tkankowe. Dolegliwości występują na końcu osiąganego zakresu ruchomości. Kolejny zespół określany jest jako derangement lub zespół srukturalny. Pojawiają się tutaj objawy neurologiczne pod postacią drętwienia i mrowienia kończyn. Znamienne jest także zjawisko centralizacji, czyli wycofywania się bólu z części dystalnych (położenie anatomiczne skierowane ku końcowi danej kończyny) w kierunku proksymalnym (położenie anatomiczne skierowane ku końcowi, przyczepowi kończyny), co jest dobrym objawem. Drugim, tym niekorzystnym, jest peryferalizacja. Jest to „wędrowanie”, rozprzestrzenianie się bólu na większe obszary. Świadczy o pogłębianiu patologii. W tym zespole klinicznym może występować tzw. skolioza reflektoryczna, czyli skrzywienie kręgosłupa, które może pojawić się nagle i ma związek z bodźcem bólowym. Istnieje jeszcze jedna kategoria w której umieszczono poważne patologie kręgosłupa, które również mogą być przyczyną bólu (np. stenoza, kręgozmyk). Nie wszystkie będą stanowiły wskazanie do ćwiczeń metodą McKenziego (np. nowotwór). Polecane dla Ciebie maść, zmęczenie, dla sportowców, bez parabenów zł ibuprofen, plaster, zwichnięcie, ból, stłuczenie zł ibuprofen, plaster, ból, stłuczenie, zwichnięcie zł ibuprofen, żel, ból zł Metoda McKenziego – wskazania i przeciwwskazania Wskazania do ćwiczeń metodą McKenziego obejmują: przewlekłą przepuklinę kręgosłupa, ostrą dyskopatię szyjną, piersiową i lędźwiową, dolegliwości bólowe barku, zespoły bólowe stawów obwodowych, bóle o podłożu mechanicznym wynikające także z ucisku struktur nerwowych. Obecnie ćwiczenia McKenziego są także jednym z najpopularniejszych działań stosowanych na rwę kulszową. Przeciwwskazania do gimnastyki McKenziego to: gruźlica, nowotwór, ciąża, gorączka, długotrwałe zażywanie preparatów sterydowych, stany zapalne o ostrym przebiegu, świeże złamania, choroba Pageta, kręgozmyk 3–4 stopnia, zespół ogona końskiego, półpasiec, RZS, objawy ucisku rdzenia kręgowego, schorzenia osłabiające strukturę kości, choroby poważne upośledzające wydolność naczyń krwionośnych mózgu, choroba Marie–Strümplla–Bechterewa (zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa – ZZSK). Wśród przeciwwskazań wyróżnia się także wszystkie niemechaniczne podłoża bólu. Rehabilitacja metodą McKenziego – ćwiczenia Ćwiczenia na kręgosłup metodą McKenziego bezwarunkowo powinny być dobrane indywidualnie, w oparciu o wnikliwie sporządzony protokół badania składający się z wywiadu i badania klinicznego. Samodzielne dobieranie pozycji może poskutkować poważnym pogłębieniem się patologii kręgosłupa. Ćwiczenia McKenziego na kręgosłup szyjny Ćwiczenia McKenziego na kręgosłup szyjny bazują na wykorzystaniu stabilnej pozycji, np. siedzącej oraz ruchu odcinka szyjnego w określonym kierunku. Jego rodzaj oraz częstotliwość jest ściśle uzależniona od wykrytej patologii. Bardzo dobrze znane jest ćwiczenie, które potocznie nazywa się szufladą. Polega ono na cofaniu brody i utrzymywaniu jej przez kilka sekund w krańcowym położeniu, co pomaga rozluźnić mięśnie podpotyliczne oraz poprawia funkcjonowanie odcinka szyjnego. Ćwiczenia McKenziego na kręgosłup lędźwiowy Ćwiczenia McKenziego na kręgosłup lędźwiowy również są uzależnione od etiologii i topografii bólu. Mitem jest twierdzenie, że są to jedynie przeprosty. W sytuacji, kiedy podłożem dolegliwości jest zwężenie kanału kręgowego, czyli stenoza, wykorzystuje się ruchy prowokujące zgięcie odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Niemal w każdym przypadku rehabilitacji McKenzie wykorzystuje się kombinacje mechanizmu zgięciowego i wyprostnego. Chcąc wiedzieć, jak należy to zestawić, trzeba dokładnego badania i analizy. Takie kombinacje są ściśle uzależnione od etapu postępowania oraz rodzaju patologii. Ćwiczenia McKenziego na rwę kulszową Rehabilitacja metodą McKenziego w przypadku rwy kulszowej zazwyczaj opiera się na wykonywaniu tzw. przeprostów. W sytuacji, kiedy przepuklina jądra miażdżystego drażni nerw kulszowy obserwujemy charakterystyczne objawy, są to najczęściej: drętwienie nogi, ból pośladka, mrowienia wzdłuż przebiegu nerwu. Topografia w przypadku zmian na poziomie L4–L5 obejmuje tylną powierzchnię kończyny dolnej. Przykładem ćwiczenia metodą McKenziego jest wtedy wspomniany przeprost. Polega to na wykorzystaniu pozycji leżenia na brzuchu, ręce są umieszczone z boku na wysokości barków. Następnie wykonuje się ruch polegający na wyproście kręgosłupa, odchylając się do tyłu. Taki mechanizm pozwala często na repozycję struktury krążka międzykręgowego i łagodzenie bólu (zmniejsza się wtedy ucisk na nerw kulszowy). Terapia McKenziego wymaga jednak stałego nadzoru terapeuty oraz dużej sumienności i systematyczności. Ćwiczenia zazwyczaj wykonuje się co kilka godzin z dużą ilością powtórzeń. Metoda McKenziego – efekty Efekty ćwiczeń metodą McKenzie są raczej niepodważalne. Istotny jest właściwy program terapii oraz współpraca pacjenta z fizjoterapeutą. Wśród rezultatów odpowiednio poprowadzonego procesu usprawniania wymienia się poprawę mechaniki kręgosłupa, stawów oraz kończyn. Ból zostaje stopniowo eliminowany na skutek repozycji struktury krążka międzykręgowego, bardzo często zostaje przywrócona pełna funkcja struktur narządu ruchu. Ćwiczenia w terapii McKenziego niejednokrotnie pozwalają na uniknięcie zabiegów operacyjnych. Metoda McKenziego – profilaktyka bólu kręgosłupa Chcąc zapobiec dolegliwościom ze strony układu ruchu, bardzo ważne jest stosowanie zasad profilaktyki. Należy pamiętać o unikaniu dźwigania oraz podnoszenia przedmiotów z ziemi na wyprostowanych kolanach – taką czynność powinno się wykonać po przysiadzie – zniweluje to ryzyko nadmiernego obciążania odcinka lędźwiowego. Warto wziąć też pod uwagę, że pozycja siedząca jest jedną z najbardziej niekorzystnych dla kręgosłupa. Osobom narażonym na długotrwałe jej utrzymywanie, jak np. zawodowym kierowcom i pracownikom biurowym poleca się wykorzystanie wałka lędźwiowego McKenziego lub specjalnie wyprofilowanego krzesła. Pozwoli to na właściwy, korzystny rozkład obciążenia poprzez zwiększenie wartości lordozy lędźwiowej. Wkładanie i wyjmowanie przedmiotów z bagażnika powinno odbywać się z wykrokiem jednej nogi i oparciem jej na podwyższeniu. Pozwala to zredukować działanie czynnika stresowego na kręgosłup, wówczas rozkłada się to także na staw biodrowy. Ćwiczenia na ból kręgosłupa powinny obejmować poprawę zakresu ruchomości segmentów kręgosłupa rozciąganie mięśnia biodrowo–lędźwiowego oraz wzmacnianie mięśni głębokich. Obecnie stosuje się szereg programów terapeutycznych w postaci zajęć grupowych określanych najczęściej jako ćwiczenia na zdrowe plecy. W przypadku silnych ataków bólu poleca się przyjęcie tzw. pozycji krzesełkowej. Polega to na położeniu się na plecach na podłodze i zgięciu kończyn dolnych w biodrach i kolanach do 90 stopni. Następnie należy oprzeć łydki o krawędź krzesła i utrzymać pozycję przez kilka minut. Jest to przykładowe ćwiczenie oparte o filozofię metody McKenziego. Jak widać profilaktyka ma bardzo duże znaczenie. Zastosowanie wałka lędźwiowego, masażu, ćwiczeń na kręgosłup czy na barki również może pomóc w uniknięciu starcia z bólem. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Grypa żołądkowa – przyczyny, objawy. Ile trwa, jak długo można zarażać? Grypa żołądkowa (grypa jelitowa, „jelitówka", nieżyt żołądkowo-jelitowy) to wirusowa infekcja układu pokarmowego, której towarzyszą przede wszystkim biegunka i wymioty. Jest wycieńczającym organizm schorzeniem i może potrwać kilka dnia. Niezwykle istotne jest, aby pacjent z grypą jelitową dbał o nawodnienie organizmu oraz przestrzegał kilku zasad związanych z lekkostrawną dietą. Co jeść podczas grypy jelitowej, jak dużo płynów podawać dziecku oraz które probiotyki wybrać, aby wspierać jelita w walce z infekcją? Szkorbut – przyczyny, objawy i zapobieganie Szkorbut – choć kojarzy się głównie z osadzonymi w odległej historii opowieściami o przygodach marynarzy – stanowi nadal istniejące schorzenie. Gnilec, czyli inaczej właśnie szkorbut, to wielonarządowa choroba związana z niedoborem lub zupełnym brakiem w organizmie kwasu askorbinowego. Warto wiedzieć, w jaki sposób można jej uniknąć, a także co zrobić w przypadku zdiagnozowania szkorbutu. Krwiomocz – przyczyny, objawy i leczenie Krwiomocz, czyli hematuria, jest to stwierdzenie w badaniu ogólnym moczu obecności erytrocytów, czyli krwinek czerwonych. Wyróżnia się dwa rodzaje krwiomoczu: mikrohematurię oraz makrohematurie. Przyczyny krwiomoczu mogą być różne. Część z nich jest jedynie tymczasowa i niegroźna, a inne stanowią zagrożenie dla zdrowia. Co zrobić, kiedy w moczu znajduje się krew, jak wygląda leczenie krwiomoczu i czy krwiomocz w ciąży jest groźny dla dziecka? Róża - choroba skóry. Przyczyny, objawy i leczenie Róża jest zakaźną chorobą skóry wywoływaną przez paciorkowce beta-hemolizujące. Nie należy jej mylić z różyczką, która jest inną jednostką chorobową. Róża to zapalenie skóry i tkanki podskórnej rozprzestrzeniające się wzdłuż naczyń chłonnych skóry (powierzchowne zapalenie naczyń chłonnych). Tiki nerwowe – przyczyny, rozpoznanie, leczenie Tiki nerwowe to utrudniająca normalne funkcjonowanie przypadłość, która potrafi naprawdę uprzykrzyć życie dotkniętej nią osoby. Pozornie drobne i nieistotne odruchy, w wymiarze społecznym zadają ból obarczonej nimi osobie, ściągając nieprzychylną uwagę otoczenia, niezrozumienie i przyczepiając jej łatkę dziwaka. Zespół Touretta – objawy, przyczyny, leczenie Zespół Touretta to obciążająca społecznie przypadłość, która polega na niekontrolowanych tikach nerwowych, ale także werbalnych, jakie wykazuje dotknięty nią pacjent. Nieprzewidywalność tej choroby, a także nietypowość zachowań, które składają się na tiki, powoduje, że osoby z zespołem Touretta – pomimo, iż nie są upośledzone intelektualnie i mogą normalnie funkcjonować - mają problemy z adaptacją w społeczeństwie. Ból kręgosłupa lędźwiowego — przyczyny i leczenie Na ból kręgosłupa lędźwiowego przynajmniej raz w życiu uskarża się prawie każdy człowiek. Niestety zwykle tego typu dolegliwości odczuwane są znacznie częściej. Odcinek lędźwiowy to bolesne miejsce głównie u ludzi dorosłych, choć czasami ból mogą też odczuwać dzieci – jest on uporczywy, potrafi naprawdę uprzykrzyć życie i uniemożliwić normalne funkcjonowanie. Niekiedy jest tak silny, że powoduje fizyczne unieruchomienie pacjenta, czasami nawet na dłuższy czas. Zgryz przewieszony – jakie metody leczenia się stosuje? Zgryz przewieszony to wada zgryzu, której istotą jest mijanie się powierzchni żujących zębów bocznych górnych i dolnych. Wśród przyczyn tej wady zgryzu wymienia się między innymi asymetryczne poszerzenie szczęki, nieprawidłowe położenie zawiązków zębów czy czynniki genetyczne. Ważne jest podjęcie jak najszybszego leczenia. Terapia u dzieci może obejmować szlifowanie zębów, szeroko stosuje się terapię z wykorzystaniem aparatów ortodontycznych.

Ćwiczenia na rwę kulszową to już nie tylko ratunek dla osób w podeszłym wieku. Coraz więcej osób pracujących przez wiele godzin przy biurku, zestresowanych i niewłaściwie się odżywiających, cierpi na…

Metoda McKenziego. Metoda McKenziego, określana inaczej jako MDT (Mechaniczna Diagnoza i Terapia) jest systemem diagnostyczno-terapeutycznym schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego kręgosłupa i kończyn stosowanym na całym świecie, którego zaletą jest usuwanie nie tylko objawów dolegliwości, ale również przyczyn ich powstawania.

fot. Adobe Stock Rwa kulszowa to ucisk na nerw kulszowy, który może doprowadzić do uciążliwego bólu pleców zlokalizowanego w dolnym odcinku kręgosłupa i promieniującego do nóg. To schorzenie, którego najczęstszą przyczyną jest dyskopatia krzyżowo-lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Objawy rwy kulszowej to zazwyczaj nagły, rwący ból sięgający aż do pośladków i niżej, który jest na tyle silny, że często uniemożliwia poruszanie się. Leczenie rwy kulszowej polega na uśmierzaniu bólu środkami farmakologicznymi, a także na fizykoterapii i regularnych ćwiczeniach. Oprócz gimnastyki wskazane są również zajęcia na basenie i pływanie. Ćwiczenia na rwę kulszowa można rozpocząć, gdy minie ostra faza bólu. Dopiero po konsultacji z lekarzem możesz rozpocząć rehabilitację rwy kulszowej i wprowadzić ćwiczenia, które zmniejszą dolegliwości bólowe i zminimalizują nawrót choroby w przyszłości. Od czego zacząć i jak możesz ćwiczyć? Spis treści: Ćwiczenia na rwę kulszową Ćwiczenia McKenziego na rwę kulszową Ćwiczenia na rwę kulszową w ciąży Rehabilitacja przy rwie kulszowej Ćwiczenia na rwę kulszową Ważne, by nie ćwiczyć od razu. Najsilniejszy ból trzeba przeczekać. Ćwiczenia i rehabilitację można zacząć, gdy ustąpi ostra faza bólu. Zwykle trwa ona przez kilka dni, a potem słabnie, jednak dolegliwości bólowe mogą utrzymywać się jeszcze przez 2-3 tygodnie. Zanim zaczniemy ćwiczyć, poradźmy się lekarza, który podpowie, kiedy możemy wprowadzić rehabilitację, ile powinna potrwać i wykluczy niedowłady czy porażenia. Przed rozpoczęciem ćwiczeń warto też wykonać badania obrazowe, które sprawdzą, jaka jest przyczyna ucisku na nerw kulszowy. Ćwiczenia to ostatni etap postępowania przy rwie kulszowej – możemy je wprowadzić po rehabilitacji i najlepiej po konsultacji lekarskiej. Poleca się wówczas: ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia wzmacniające głębokie mięśnie tułowia i mięśnie grzbietu, nordic walking, pilates. Oznacza to, że ćwiczenia wzmacniające warto przeplatać rozciągającymi. Ćwiczymy nawet 3 do 5 razy dziennie, w każdej serii wykonując nawet 50 powtórzeń. Ćwiczenie 1 Leżymy na boku na stabilnym podłożu. Pod głowę podkładamy poduszkę, a pod pośladek – zwinięty koc. Obiema rękami obejmujemy zgięte stawy kolanowe i przyciągamy je do klatki piersiowej. Ćwiczenie 2 W pozycji siedzącej na podłodze z wyprostowanymi nogami pochylamy się do przodu i sięgamy palców stóp. Wytrzymujemy 10 sekund. Ćwiczenie 3 Leżymy na plecach na podłodze ze zgiętymi nogami w stawach biodrowych i kolanowych. Stopy opieramy na podłożu. Odcinek lędźwiowy kręgosłupa ustawiamy neutralnie. Splecionymi dłońmi obejmujemy kark, łokcie ustawiamy w górę. Broda w tej pozycji jest oddalona od mostka. Z wydechem wykonujemy ruch zgięcia tułowia w kierunku nóg, napinając brzuch, z wdechem wracamy do pozycji początkowej. Ćwiczenie 4 – rozciągające Wykonujemy przeprosty kręgosłupa, czyli odchylamy się w tył, pamiętając, by mięśnie brzucha były cały czas napięte. Ćwiczenie 5 – rozciągające Wykonujemy koci grzbiet, czyli klęk podparty z wygięciem kręgosłupa. Pamiętamy, by napinać mięśnie brzucha. fot. Ula Bugaeva Ćwiczenia McKenziego na rwę kulszową Przy rwie kulszowej poleca się też ćwiczenia McKenziego, które pomagają zwalczyć dolegliwości bólowe i ich przyczyny, a tym samym zapobiegają nawrotom schorzenia. Opracował je fizjoterapeuta Robin McKenzie. Są przeznaczone dla osób borykających się z bólem kręgosłupa i wypadaniem dysku. Ćwiczenie 1 Kładziemy się na brzuchu, ręce wzdłuż tułowia. Obracamy głowę w jedną stronę i rozluźniamy mięśnie na około 3 minuty. Zmieniamy strony. Ćwiczenie 2 Stoimy bokiem do ściany w odległości około 60 cm. Zwracamy się do niej jedną stroną ciała, opierając się barkiem i powoli dotykamy do ściany biodrem. Ćwiczenie 3 Kładziemy się na brzuchu, podpierając się na przedramionach. Unosimy głowę i klatkę piersiową, przyciągamy lekko podbródek do mostka i patrzymy prostopadle do podłoża. Unosimy głowę, patrząc przed siebie, wytrzymujemy 5 sekund. Ćwiczenia na rwę kulszową w ciąży Rwa kulszowa w ciąży wymaga osobnego potraktowania. Ciężarne nie będą bowiem mogły wykonywać niektórych ćwiczeń. O to, co robić, powinny zapytać fizjoterapeutę. W ciąży można spróbować wybranych ćwiczeń na piłce. Ulgę przyniosą też odpowiednie pozycje, np. leżenie w pozycji krzesełkowej, embrionalnej lub kołyskowej. Warto dodać, że kobiety w ciąży nie mogą też zażywać niektórych leków polecanych przy rwie kulszowej. Rehabilitacja przy rwie kulszowej Przy rwie kulszowej można zastosować różne metody rehabilitacji, np.: kinezyterapia aktywna lub pasywna, elektroterapia, techniki manualne, taping. Cele rehabilitacji przy rwie kulszowej to: ustawienie kręgosłupa w prawidłowej pozycji, by nie uciskał nerwów, zapobieganie przykurczom mięśni, wzmacnianie mięśni, poprawianie samopoczucia chorego (wytwarzanie endorfin). Treść artykułu pierwotnie opublikowana Więcej o rwie kulszowej:Ile trwa rwa kulszowa i jak zmniejszyć ten czas?Czy rwa kulszowa wyklucza poród naturalny? Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

4. Ułóż swoje ciało w pozycji na czworaka. Kolana powinny znajdować się na linii bioder. Następnie wykonaj łuk swoimi plecami unosząc je delikatnie ku górze i spinając mięśnie brzucha. Głowa powinna być skierowana w dół. Delikatnie przejdź do pozycji odwróconego łuku opuszczając plecy i kierując głowę ku górze.

Last updated wrz 28, 2020 82 281 Stretching, czyli inaczej rozciąganie jest bardzo istotne nie tylko dla sportowców. Czynność ta nie jest może najbardziej przyjemna, ale regularnie wykonywana chroni nas na wiele sposobów, między innymi przed stanami zapalnymi w organizmie. Organizm człowieka posiada wiele nerwów przekazujących informacje odpowiedzialne za czucie, między innymi bólu. Najdłuższy nerw u człowieka nazywany jest nerwem kulszowym. Przebiega on od kręgosłupa, poprzez pośladek aż do stopy. Przeciążenie w mięśniach, zwłaszcza nieprzygotowanych często powoduje uciskanie tego nerwu. Konsekwencją tego ucisku jest odczuwany ból, zwłaszcza w pośladku i kostce. Można przeciwdziałać temu zjawisku za pomocą regularnie wykonywanych ćwiczeń rozciągających mięśnie. 1. Zacznij w pozycji leżącej. Ułóż swoją głowę na poduszce, nogi zegnij na wysokości kolan. Pozostaw stopy na ziemi. Z opisanej pozycji przyciągnij kolano do klatki piersiowej, następnie złap je rękami i postaraj się rozciągnąć nogę w górę. W ten sposób jedno powtórzenie powinno trwać 30 sekund. W dalszej kolejności wróć do pozycji pierwotnej. Zrób kilka takich powtórzeń i nie zapominaj o głębokim oddechu. 2. Na początku połóż się na macie z poduszką ułożoną pod głową. Niech dłonie znajdą się na kolanach wyprostowanych nóg. W dalszej kolejności stopniowo przyciągaj kolana do klatki piersiowej. Przez 30 sekund przytrzymaj nogi przy klatce. Powróć do początkowej pozycji i trzykrotnie powtórz to ćwiczenie. 3. W tym ćwiczeniu pozycja pierwotna jest identyczna jak w poprzednich. Rozpocznij od położenia się na plecach. Zegnij nogi, tak aby stopy w całości opierały się o podłoże. Następnie jedną nogę unieś krzyżując ją z drugą – opartą o podłoże. Kostka nogi uniesionej powinna stykać się z kolanem drugiej nogi opartej o ziemię. Uniesiona noga powinna znajdować się prostopadle do nogi opartej o podłogę. Zapleć ręce pod kolanem opartej o podłogę nogi, na udzie, unosząc ją przyciągnij do klatki piersiowej aż do momentu poczucia rozciągającego się mięśnia. Wytrzymaj w tej pozycji 30 sekund. Na jedną nogę wykonaj trzy powtórzenia. 4. Ułóż swoje ciało w pozycji na czworaka. Kolana powinny znajdować się na linii bioder. Następnie wykonaj łuk swoimi plecami unosząc je delikatnie ku górze i spinając mięśnie brzucha. Głowa powinna być skierowana w dół. Delikatnie przejdź do pozycji odwróconego łuku opuszczając plecy i kierując głowę ku górze. Wykonaj 10-12 powtórzeń. 5. Połóż się na macie, na brzuchu. O podłogę na której leżysz oprzyj swoje dłonie. Ugnij nogi na wysokości kolan i spróbuj chwycić rekami stopy. Ćwiczenie możesz powtórzyć kilka razy. Najpierw opuść kolana w jedną stronę (przykładowo lewą) i wytrzymaj przez 30 sekund w tej pozycji. Następnie zmień stronę, a ćwiczenie powtórz 3 razy na każdą z nich. 6. W ostatnim ćwiczeniu ponownie ułóż poduszkę pod głowę, połóż się na plecach i ugnij kolana. Rozłóż ręce na kształt litery T i utrzymuj w pozycji płaskiej swoje ramiona. Nie zapomnij o prawidłowym wykonywaniu ćwiczeń rozciągających. Możesz również rozgrzewać się lekko przed ich wykonywaniem. Rozgrzewka umożliwi lepsze rozciągnięcie mięśni. Aby zapobiec lub pozbyć się bólu wykonuj regularnie opisane powyżej ćwiczenia. . 149 126 156 409 350 391 472 446

cwiczenia na rwe kulszowa mckenziego